ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΥΡΗΝΑΣ ΛΕΣΒΟΥ

Αθήνα 27 Σεπτεμβρίου 2012.

Η 5η Νοεμβρίου, μπορεί να γίνει το ξεκίνημα της μεγαλύτερης παγκόσμιας επανάστασης των τριών τελευταίων αιώνων.

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις της 26ης Σεπτεμβρίου, οι οργανωμένες από τα συστημικά συνδικάτα, ΓΕΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και τους δορυφόρους τους (με τις πορτοκαλί, κόκκινες, πράσινες κλπ σημαίες), κατέδειξαν για μια ακόμη φορά την πλήρη χρεωκοπία των νεοχεγκελιανών, εξουσιαστικών «μανιφέστων». Πάσης μορφής και πάσης απόχρωσης.

Για μια ακόμη φορά, η κοινωνία των εκατομμυρίων ανέργων, είτε από διαίσθηση, είτε από κούραση στο συνεχές, μονότονο και ως από περιφορά «επιτάφιου» σύνθημα, «Λαέ, εμπρός, μη σκύβεις το κεφάλι, με τα συνδικάτα (ή αριστερά, ή ΚΚΕ κλπ) αντίσταση και πάλι», δεν κατέβηκε στο Σύνταγμα.

Έτσι έφτασαν μερικές διμοιρίες πραιτοριανών, μερικές βόμβες κρότου-λάμψης και χημικών, για να διαλύσουν τις δεκάδες χιλιάδες, των απελπισμένων, οργισμένων, πεινασμένων, εξαθλιωμένων από την ανεργία και την ανέχεια, πολιτών/διαδηλωτών. Για να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά πως οι συλλογικές υποστάσεις, (κόμματα, συνδικάτα κλπ), έτσι όπως τουλάχιστον διαμορφώθηκαν από τον Χέγκελ και τους οπαδούς του, δεν έχουν τίποτε να προσφέρουν πια, στις κοινωνίες των ανθρώπων.

Ο χεγκελισμός και τα νεοχεγκελιανά δόγματα που προέκυψαν από αυτόν, από τον 18ο αιώνα και εντεύθεν (μαρξισμός, λενινισμός, σοσιαλισμός, μπολσεβικισμός, εθνικοσοσιαλισμός, ναζισμός, φασισμός και άλλοι –ισμοί), πνέει – επιτέλους – τα λοίσθια. Εξαπάτησε, χειραγώγησε, κατέστρεψε όνειρα γενιών και γενιών, αλλά τελειώνει. Ξεθωριάζει όπως όλα τα κάλπικα κατασκευάσματα, τα οποία φτιάχτηκαν για να υπηρετούν τα οργανωμένα συμφέροντα και όχι τους Λαούς.

Η κεντρική θεώρηση του Χέγκελ, «περί της ισχυρής συλλογικής οντότητας η οποία θα αναλάβει να λύσει για λογαριασμό του Λαού τα προβλήματά του», αποδείχθηκε πως το μόνο το οποίο μπορεί να παράγει, ήταν και είναι, συγκεντρωτικά, απολυταρχικά, αντιλαϊκά, αντιπολιτισμικά και αντιανθρώπινα τέρατα.

Στα τελευταία 200 χρόνια της ιστορίας των ανθρωπίνων κοινωνιών, είδαμε το «πρόσωπο του τέρατος», τη θεώρηση περί υπεροχής της «συλλογικής υπόστασης» του Χέγκελ, με διάφορες ονομασίες/προσωπεία, να καταλαμβάνει τις εξουσίες, πάντα με το αιτιολογικό, της υπεράσπισης του Λαού και του βιοτικού – κυρίως – επιπέδου του.

• Είδαμε τον φασισμό και το ναζισμό να οδηγούν ολάκερους Λαούς σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, στην αυτοκτονία και στους εμφύλιους (Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, λατινοαμερικάνικες, αφρικανικές και ασιατικές στρατιωτικές δικτατορίες κλπ κλπ).
• Είδαμε τον εφαρμοσμένο μαρξισμό, τον «υπαρκτό σοσιαλισμό», να οδηγεί ολόκληρες κοινωνίες στο πανανθρώπινο όραμα του «δίκαια μοιρασμένου ψωμιού» και στη συνέχεια να τις πετά στη χωματερή της σκληρότερου τύπου κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας, του κρατικομαφιόζικου μάλιστα τύπου.
• Ακόμη σήμερα βλέπουμε θλιβερά απομεινάρια του «σοσιαλιστικού ιδεώδους», να εκφράζονται από ηγέτες γαντζωμένους στην εξουσία, με χαρακτηριστικότερο τον «Θεό επί της Γης» της Βόρειας Κορέας, Κιμ Ιλ Σουνγκ, που παρέδωσε το «θεϊκό δαχτυλίδι» στον γιό του, Κιμ Γιονκ Ιλ.

Την ίδια ώρα, βλέπουμε μια χώρα, την Ελβετία, η οποία σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες του κόσμου, επέλεξε την Άμεση Δημοκρατία ως πολιτικό της σύστημα, από το 1848. Και επίσης την ίδια ώρα, να προκόβει ως πολυπολιτισμικό, πολύγλωσσο και πολυθρησκευτικό έθνος, να ισχυροποιεί «τον ελβετικό ιστορικό/δημοκρατικό πατριωτισμό» και τους «πατριωτικούς δεσμούς» μεταξύ των κοινωνικών της ομάδων. Και φυσικά, να έχει τους πιο χορτασμένους και αξιοπρεπείς πολίτες στον κόσμο.

Η χώρα αυτή που απάντησε με ένα κάθετο ΟΧΙ, στο «κόψιμο» του νήματος της αρχαίας ελληνικής Άμεσης Δημοκρατίας, με τις κοινωνίες της ευρωπαϊκής Αναγέννησης, κατάφερε να κρατήσει συνδεδεμένη, την αρχαία ελληνική σκέψη (κυρίως του Αριστοτέλη) με τη δική της επιλογή. Ένα νήμα το οποίο έκοψε και μετέτρεψε σε θηλιά των κοινωνιών, ο Γκέοργκ Βίλχελμ Φρήντριχ Χέγκελ, στα τέλη του 1700, γεννώντας από τα σπλάχνα της θεώρησής του, τα διαφόρων τύπων «μπάσταρδα παιδιά», της οικογένειας Rothchild. Τα οποία χρηματοδότησαν (Α΄και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) και χρηματοδοτούν μέχρι σήμερα, τις νεοχεγκελιανές «επαναστάσεις» των -ισμών αλλά και τις «πορτοκαλί επαναστάσεις» (βλέπε Σόρος): Τύπου Otpor στη Σερβία του Μιλόσεβιτς, Kmara στη Γεωργία (ήταν εν μέρει υπεύθυνη για την πτώση του προέδρου Έντουαρντ Σεβαρντνάτζε), Pora (μέρος της Πορτοκαλί Επανάστασης) με διαδηλώσεις στην Ουκρανία υπέρ της Τιμοσένκο, Zbur στη Λευκορωσία με διαδηλώσεις κατά του προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο, Oborona στη Ρωσία με διαδηλώσεις κατά του Προέδρου Vladimir Πούτιν, KelKel στην Κιργιζία (συνέβαλε στην πτώση του προέδρου Ασκάρ Ακάγιεφ), Bolga στο Ουζμπεκιστάν με διαδηλώσεις κατά του προέδρου Ισλάμ Καρίμοφ, την «Αραβική Άνοιξη», σε Αίγυπτο, Τυνησία, Λιβύη, και Συρία (την οποία βιώνουμε μέχρι σήμερα). Και φυσικά, κάποιες από τις Συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, (για να έλθουμε στα δικά μας) που ακόμη δεν κατάφεραν να στήσουν πορτοκαλί επανάσταση, στην Ελλάδα.

Η Ελβετία λοιπόν, η κάποτε πάμπτωχη ορεινή χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, με τους ταλαιπωρημένους κτηνοτρόφους και τους ενοικιαζόμενους-μισθοφόρους στρατιώτες της, είπε ΟΧΙ στον Χέγκελ, όχι στους Μαρξισμούς, στους Μπολσεβικισμούς, στους Ναζισμούς, στους Φασισμούς των γειτονικών της χωρών.

Είπε όμως ΝΑΙ στον Ιωάννη Καποδίστρια που κλήθηκε από τους Ελβετούς ως διπλωμάτης για να βοηθήσει στη συγκρότηση του ελβετικού κράτους το 1815, εφαρμόζοντας στην πράξη, την θεμελιώδη αρχή της αρχαιοελληνικής Άμεσης Δημοκρατίας: Την επιδίωξη δηλαδή της αέναης ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του ατόμου-πολίτη, με τα δικαιώματα/υποχρεώσεις της οργανωμένης κοινωνίας, την οποία οι δυτικές κοινωνίες, αποκαλούν «κράτος».

Από το 1848 μέχρι σήμερα, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως πχ πρόσφατα η Ισλανδία, οι επαναστάσεις των ανθρωπίνων κοινωνιών, βασίζονταν σταθερά στο νεοχεγκελιανό μοτίβο: Μανιφέστα συλλογικών υποστάσεων «σωτηρίας» (τα οποία υπηρέτησαν είτε άδολοι είτε υστερόβουλοι ηγέτες), και τα οποία όμως με το πέρασμα του χρόνου, μετατράπηκαν σε θηλιές στο λαιμό των κοινωνιών. Με – δυστυχώς – εκατόμβες ανθρωπίνων υπάρξεων, με τον εξευτελισμό των οραμάτων για μια ανθρώπινη κοινωνία, με φυλακίσεις, εκτοπίσεις στα Γκούλακς, βασανιστήρια στα κρατηρήτια των δικατόρων, φούρνους αερίων στα Άουσβιτς κλπ κλπ.

Έτσι και σήμερα, το υποτιθέμενο «αντιμνημονιακό μπλόγκ» των διαφόρων κομμάτων και κοινωνικών φορέων όπως τα τριτοβάθμια συνδικάτα, στηριζόμενο ακόμη στο νεοχεγκελιανό μοτίβο, επιμένει να λέει στην ελληνική κοινωνία: "Ψήφισέ με για να σε σώσω. Έλα στη διαδήλωση για να σου λύσω το πρόβλημα". Με την κοινωνία να αντιλαμβάνεται πια από διαίσθηση και μόνο, το «κάποιο λάκκο έχει η φάβα» και να μην συμμετέχει στα στημένα τους παιχνίδια.

Ωστόσο σήμερα, η πανανθρώπινη κοινωνία, σε Καναδά, ΗΠΑ, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Ισημερινό, Βενεζουέλα, Ισλανδία, Τσεχία, Νότιο Αφρική και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, στέκεται απέναντι στη νέα τάξη και στους συνεργαζόμενους εγκληματίες του χρηματιστηριακού/στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος. Γυρίζοντας το βλέμμα της μετά από 200 χρόνια και πάλι στην αρχαιοελληνική Άμεση Δημοκρατία, στον Αριστοτέλη, στον Σόλωνα, στην Ελβετία του Ιωάννη Καποδίστρια.

Η 5η λοιπόν Νοεμβρίου, μπορεί να γίνει πέρα από μια ελληνική πράξη αντίστασης σε όλα αυτά που μας επέβαλαν η νέα τάξη, οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι ντόπιοι αριστεροδέξιοι ατζέντηδές τους. Μια ΠΡΑΞΗ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ.

Παράλληλα, μπορεί να στείλει ένα μήνυμα νίκης στους αγωνιζόμενους Λαούς της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Καλώντας τους να πράξουν αυτό που πράττουμε εμείς:

• ΟΧΙ στις διαρθρωτικές αλλαγές στα χρεωκοπημένα, νεοταξίτικα, κομματικά, ψευδοδημοκρατικά, πολιτικά μας συστήματα.
• ΝΑΙ στο πέρασμα – επιτέλους – όλων των εξουσιών, μέσα από διαδικασίες Άμεσης Δημοκρατίας στους Λαούς.
• Για να αποφασίσουμε ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΜΑΣ, όπως γίνεται εδώ και 150 χρόνια στην Ελβετία, όπως έγινε πρόσφατα στην Ισλανδία.

Οι προϋποθέσεις για τη νίκη μας όμως είναι:

• Να αφήσουμε – έστω προσωρινά - στην άκρη τις ιδεολογικοπολιτικές μας διαφορές.
• Να μην κρατάμε στα χέρια μας παρά μόνο την σημαία μας, σύμβολο των εθνικοαπελευθερωτικών και κοινωνικών αγώνων του Λαού μας.
• Να έχουμε ένα και μοναδικό αίτημα: Την ψήφιση του Συντάγματος Άμεσης Δημοκρατίας.
• Να ξεκαθαρίσουμε στο σύστημα πως δεν επιθυμούμε να χυθεί σταγόνα ελληνικό αίμα.
• Να ξεκαθαρίσουμε στο σύστημα πως δεν θα φύγουμε από το Σύνταγμα, αν δεν ψηφισθεί το Σύνταγμα Άμεσης Δημοκρατίας.
• Να ξεκαθαρίσουμε στο σύστημα πως αν επιχειρήσει να μας «χτυπήσει», θα το πάρει ο διάολος και θα το σηκώσει.
• Να συμπαραταχθούμε όλοι δίπλα ο ένας στον άλλο: Αριστεροί, δεξιοί, αντιεξουσιαστές, εθνικιστές κλπ, αναβάλλοντας για μετά τις αμεσοδημοκρατικές εκλογές, την επίλυση των διαφορών μας. Μέσα φυσικά από τις διαδικασίες των λαϊκών δημοψηφισμάτων που προβλέπονται από το Σύνταγμα Άμεσης Δημοκρατίας.
• Να προχωρήσουμε αμέσωςσε ελεγχόμενες και εποπτευόμενες από όλους εμας, το Λαό, αμεσοδημοκρατικές εκλογές. Οι οποίες παρεμπιπτόντως, δεν αναγνωρίζουν ως υποψηφίους κόμματα, αλλά πολίτες.
• Να υλοποιήσουμε/επιβάλλουμε την Άμεση Δημοκρατία, της οποίας οι θεμελιώδεις αρχές: Δεν αναγνωρίζουν μονιμότητα αλλά ανακλητότητα σε κάθε μορφή αιρετής αρχής. Δεν αναγνωρίζουν νόμους και διεθνείς συμφωνίες, που δεν μπορούν να ακυρωθούν από τον ίδιο το Λαό. Δεν αναγνωρίζουν άσυλα σε καμία κοινωνική τάξη, αλλά καθορίζουν τη σαφή και κάθετη ισονομία και ισοπολιτεία, για όλους τους πολίτες. Δεν αναγνωρίζουν δικαιοσύνη της έδρας, αλλά δικαιοσύνη του Λαού, μέσω των Ορκωτών Δικαστηρίων (Βλ. αρχαία Ηλιαία και δικαιοδοτικό σύστημα των Madison και Jefferson στις ΗΠΑ). Δεν αναγνωρίζουν σε κανένα όργανο του κράτους, το δικαίωμα να συλλαμβάνει αδιακρίτως, να χρησιμοποιεί χημικά, να χρησιμοποιεί βία. Δεν αναγνωρίζουν κάρτα του πολίτη, Codex Alimentarius, Monsanto και Gargill.
• Να ετοιμασθούμε να προχωρήσουμε αμέσως μετά τις εκλογές σε δημοψηφίσματα: Διώχνουμε ή όχι ΔΝΤ και ΤΡΟΙΚΑ, κηρύσσουμε ή όχι το χρέος επαχθές, αποφασίζουμε για το φορολογικό καθεστώς και την οικονομία, αποφασίζουμε για τη λαθρομετανάστευση, αποφασίζουμε για την ανασυγκρότηση της χώρας.

Όλα τα συστατικά του περάσματος της Ελληνικής Κοινωνίας από το κομματικό, παρασιτικό, υδροκέφαλο, διεφθαρμένο κράτος, στη κοινωνία της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας, είναι εδώ. Το μόνο που λείπει, είναι η αποφασισμένη Λαοθάλασσα. Αυτή που άλλαξε την πορεία της χώρας το 1843, αυτή που ξαναέστησε την Ελλάδα του 1909.

Αυτή που την 5Η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

ΝΑ ΞΑΝΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ.

Σημείωση: Έως τις 5 Νοεμβρίου, θα ακολουθήσουν από την πλευρά του Πατριωτικού Μετώπου – όσες και όποτε χρειαστούν – διευκρινιστικές ανακοινώσεις.

Πατριωτικό Μέτωπο
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης

Κεντρικά Γραφεία Αθηνών: Νίκης 33,
10557, Σύνταγμα, Αθήνα
Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652
Τηλ. Προέδρου: 6980292626
http://www.pamet.gr
mailto:pametopo@gmail.com