Σχετικά με το Εφετείο

Η άλλη όψη του νομίσματος

                     Στις Δημοκρατικές κοινωνίες, η ελευθερία του λόγου αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη και κατοχυρώνεται από το σύνταγμα που αποτελεί το θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας μας. Υπό αυτή τη λογική, θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα, όπως και κάθε άλλος πολίτης άλλωστε, να εκφράσω τη γνώμη μου και κατ' επέκταση να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω για κάθε θέμα που λαμβάνει χώρα σε αυτή τη μικρή κοινωνία της οποίας μέλος είμαι και εγώ. Σεβόμενος τις συνταγματικές αρχές και ως ενεργός πολίτης αυτής της μικρής κοινωνίας θέλω να αναφερθώ σε ένα βασικό θέμα. που απασχολεί την κοινωνία μας αρκετούς μήνες αφορά τη δημιουργία έδρας Εφετείου στην πόλη μας. Θα είναι προς όφελος  της κοινωνίας μας όπως ισχυρίζονται διάφοροι του τόπου μας με επικεφαλή το Δικηγορικό σύλλογο Μυτιλήνης; Διάφοροι τίτλοι τοπικών εφημερίδων όπως «ΛΟΓΩ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΛΟΥΚΕΤΟ», «ΝΕΚΡΩΣΕ Η ΜΥΤΙΛΗΝΗ», «ΕΞΟΡΓΙΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ Η ΑΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ» ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Όχι βέβαια Σίγουρα η άρνηση του αξιότιμου υπουργού δικαιοσύνης  Ιlαπαληγούρα εξόργισε μόνο τους διοργανωτές και όχι τους υπόλοιπους πολίτες. Το μόνο σίγουρο είναι η καλή οργάνωση της απεργίας και η πολύ μεγάλη διαφήμιση σε όλα τα ΜΜΕ και ακόμα και με τις «ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΕΣ». Πιστεύω ότι καθόλου  τυχαία δεν είναι η επιλογή της ημέρας της απεργίας (Δευτέρα). Και ποιος υπάλληλος δεν θα ήθελε τριήμερο αργίας; Παρόλα αυτά, ο απλός κόσμος δεν συμμετείχε, τους γύρισε την πλάτη, γεγονός που εξόργισε τους παράγοντες και τους διοργανωτές, οι οποίοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ενεργούν για το καλό του τόπου μας. Ωστόσο, ο τόπος πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Τα μαγαζιά που δεν λειτούργησαν δεν έχασαν και τίποτα. Ούτως ή άλλως οι ενέργειες των παραγόντων δεν έχουν επιφέρει καμιά αξιοσημείωτη  πρόοδο στην αγορά της Μυτιλήνης. Υπάρχει μια συνεχή πτώση.
                   Ναι, υπάρχουν προβλήματα στην απονομή της δικαιοσύνης, όμως αυτά θα λυθούν με τη δημιουργία έδρας  Εφετείου στη Μυτιλήνη; Όχι, καθότι τα προβλήματα δημιουργούνται σκόπιμα και ηθελημένα από αυτούς που ελέγχουν και εξουσιάζουν τη δικαιοσύνη και δε διστάζουν να μετατρέψουν τη δικαιοσύνη σε «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ» για να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Τελευταία, βλέπουμε και ακούμε πολλά. Πολύ κόσμος αδικήθηκε από τη δικαιοσύνη με διάφορα τεχνάσματα κι αλχημείες των ΓΝΩΣΤΩΝ ΑΓΝΩΣΤΩΝ. Είδαμε με ποιο τρόπο ένα αθώο παιδί το έκαναν δράκο. Εγώ προσωπικά έζησα και γνώρισα στο πετσί μου τη δικαστική ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, διότι κάποιοι δεν ήθελαν τη δημιουργία μιας πρωτοπόρου επιχειρήσεως σε αγρόκτημά μου, Με κατηγόρησαν ως καταπατητή, αν και τρεις φορές σε τρία δικαστήρια απέδειξα ότι δεν ήμουν καταπατητής. Ωστόσο, την τέταρτη φορά το δικαστήριο με καταδίκασε σε φυλάκιση δώδεκα μηνών χωρίς να μου επιτρέψει να  απολογηθώ και χωρίς να εξετάσει τους μάρτυρες υπερασπίσεώς μου. Μετά από δύο χρόνια,

όμως, στο ακροατήριο του METABATΙKOY ΕΦΕΤΕΙΟΥ αθωώθηκα!!!

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους δικαστές να παρανομούν, να μην σέβονται το θεσμό που υπηρετούν και να εξυπηρετούν σκόπιμα συμφέροντα με τις κρίσεις τους, χωρίς να ενδιαφέρονται για τη ζημιά που επιφέρουν στους απλούς πολίτες; και ποιος δεν ξέρει τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια. Λένε ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή. Εγώ διαπίστωσα, στα δεκαεπτά χρόνια που ταλαιπωρούμε να βρω το δίκιο μου αμυνόμενος ψευδείς και κατασκευασμένες κατηγορίες, ότι η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή, αλλά κάποιοι δικαστές κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους και ότι από κάποιους υψηλά ιστάμενους, υπάρχει ο όρος ΓΡΑΜΜΗ. Αντιστοίχως, όμως, το ίδιο συμβαίνει και με ορισμένους δικηγόρους, οι οποίοι πουλάν τους ανθρώπους που τους προσλαμβάνουν για να τους υπερασπιστούν. Βέβαια, υπάρχουν έντιμοι δικαστές και δικηγόροι όμως το είδος αυτό είναι προς εξαφάνιση.

Ο λεσβιακός λαός δε συμμετείχε σ’ αυτή την απεργία για το δήθεν καλό αυτού του τόπου και χαμηλόφωνα φοβούμενο τους ΜΠAMΠOYΛΕΣ και τις οργανωμένες ΦΑΤΡΙΕΣ είχε τις αντιρρήσεις του. Πολλά λέγονται ψιθυριστά για το δικαστικό κύκλο στη Λέσβο.

                Έχω την αίσθηση ότι ο Κος ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ , ο κ. υπουργός δικαιοσύνης είναι σοφός άνθρωπος κι έχει το χάρισμα αν και μακριά να ακούει το τι ψιθυρίζεται εδώ στη Μυτιλήνη,  είναι και είναι γνώστης των πραγμάτων.

Το να μείνει το εφετείο Μεταβατικό, ως έχει σήμερα, είναι εγγύηση για ποιο δίκαιες αποφάσεις, καθότι και οι δικαστές άνθρωποι είναι και καμιά φορά παρασύρονται,από εγχώρια κυκλώματα και φατρίες.

Πολλοί είναι αυτοί που άκουσαν  με ανακούφιση να απαντά ο Κ. Υπουργός αρνητικά στο αίτημα των ολίγων, οι οποίοι άλλα σκέπτονται και άλλα κάνουν. Ένας από αυτούς  που άκουσαν με ανακούφιση την άρνηση είμαι κι εγώ. Είναι αλήθεια κ. υπουργέ ότι ο απλός κόσμος  που απευθύνεται στη δικαιοσύνη για να βρει το δίκιο του ταλαιπωρείται και ξοδεύεται υπέρμετρα ελπίζοντας για μια καλή έκβαση της υπόθεσής τους.

                  Για τις άδικες αποφάσεις σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται  η ατιμωρησία των μαρτύρων που αποδεδειγμένα ψεύδονται αλλά και τα αναληθή έγγραφα  που προσκομίζονται. Κύριε υπουργέ συμφωνώ και χειροκροτώ τη σοφή απόφαση σας στο να μη γίνει η έδρα εφετείου στη Μυτιλήνη, αλλά να παραμείνει μεταβατικό ως έχει. Η απόφαση σας  αποτελεί γροθιά στο σάπιο κατεστημένο των όποιων  φατριών που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τη δικαιοσύνη χαλιναγωγώντας τους δικαστικούς λειτουργούς, ώστε να  καταστρέψουν κάποιον προς ίδιον όφελος. Μόνο με την βοήθεια του Θεού μπορεί κανείς να αντισταθεί στις  αλχημείες τους.

 Γεώργιος Χατζηαναστασίου