Σήμερα, είναι κοινά αποδεκτά ότι κοντά στις συνοριακές γραμμές, δημιουργούνται προϋποθέσεις για παράνομο χρήμα και λοβιτούρες. Από αυτή τη λογική δεν θα πρέπει να εξαιρέσουμε και τα εξ ανατολών σύνορά μας που για μας είναι κομμάτι της καθημερινής ζωής μας και είμαστε οι καθημερινοί μάρτυρες τέτοιων καταστάσεων.
Θα πρέπει να τονίσω πως εμένα προσωπικά με βρίσκει αντίθετο, η όλη αυτή σκευωρία και εκμετάλλευση των επιτηδείων, που έντεχνα εδώ και δεκαετίες καλλιέργησαν την τουρκολαγνεία με απώτερο στόχο να υπηρετήσουν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Τις απόψεις μου αυτές θα προσπαθήσω να εξηγήσω στη συνέχεια, ωστόσο θα ήθελα να τονίσω για να μην παρεξηγηθώ ότι τάσσομαι απόλυτα με την επικοινωνία και η συνεργασία των λαών και των ανθρώπων που στοχεύουν να ενισχύσουν την ειρήνη και τη συνύπαρξη των λαών σε ένα πλαίσιο δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Το ζήτημα, όμως, που τίθεται είναι κατά πόσο οι πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί κατά τα τελευταία 15 χρόνια για την τόνωση της ελληνοτουρκικής φιλίας έχουν φέρει κάποια αποτελέσματα; Κατά πόσο έχουν λήθη τα προβλήματα και τις διαφορές μεταξύ μας; Όπως λ.χ το θέμα του Αιγαίου, η Χάλκη, η ομογένεια, η προσέγγιση και η εμπορική συνεργασία.
Κατά κόρον, η χώρα μας στέλνει μεγάλο αριθμό τουριστών και πελατών προς την Τουρκία με σημαντική εκροή συναλλάγματος, ενώ δεν παρατηρούνται αντίστοιχα φαινόμενα και από την αντίπερα όχθη. Αυτό μπορεί να ερμηνευθεί, μεταξύ άλλων παραγόντων, ως αποτέλεσμα των στρατιωτικό-πολιτικών αποφάσεων που λαμβάνει το βαθύ κράτος της γείτονα Χώρα που περιορίζουν τέτοιες δραστηριότητες με διαφόρους τρόπους
Σε αυτό συμβάλλει, επιπρόσθετα, και ο τρόπος που πολιτική ηγεσία της χώρας μας χειρίστηκε ορισμένες από τις μεταξύ μας εντάσεις. Να θυμηθούμε την περίπτωση του πρωθυπουργού κ. Σημίτης που ευχαρίστησε τους Αμερικάνους, όταν οι Τούρκοι κατάλαβαν τα Ίμια !!! Επίσης, την αντιμετώπιση της επίσκεψης του κ. Μολυβίατη που κατά την ώρα που διεξάγονταν η συνάντηση με τον τούρκο ομόλογο του, τούρκικος στρατός παραβίαζε το θαλάσσιο και τον εναέριο χώρο μας στο Αιγαίο !!! Αλλά και το πάντα επίκαιρο θέμα της κατοχής της Κύπρου και άλλα πολλά
Εν τέλει, το ερώτημα που παραμένει είναι ποιοι εξυπηρετούνται από τις μέχρι σήμερα πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων για τις σχέσεις μας με τη γείτονα χώρα. Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν αυτές οι πολιτικές επιφέρουν έστω και κάποιο ελάχιστο εισόδημα στις αγορές των νησιών μας (λ.χ. στη Μυτιλήνη, στη Χίο). Διότι, αυτό που φαίνεται σήμερα είναι ότι το ισοζύγιο των συναλλαγών μας γέρνει προς την Τουρκία όπου τα γνωστά παζάρια της επιφέρουν μεγαλύτερο οικονομικό όφελος (τζίρο) από ότι στην αγορά της Μυτιλήνης ή της Χίου. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο βασικός στόχος των Τούρκων είναι η απόκτηση των ευρώ (του ευρωπαϊκού ισχυρού νομίσματος) και η προσέλκυση νέων επενδυτών που απλόχερα εισέρχονται από την Ελλάδα. Τα παίρνει όλα και χωρίς αντάλλαγμα. Ευρώ θέλουν και ας είναι μαύρα άσπρα κίτρινα, καθαρά ή βρώμικα !!!
Είναι προφανές, ότι ο σκοπός αυτών που επενδύουν σε επιχειρήσεις στη γείτονα χώρα είναι ο πολλαπλασιασμός των κερδών τους και κυρίως όταν η Τουρκία ενσωματωθεί στη μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια. Έχω την αίσθηση ότι αυτός είναι ο λόγος που η Ελλάδα στηρίζει την Τουρκία στο Ευρωπαϊκό τους προορισμό για το συμφέρον μερικών εκλεκτών όλων των κυβερνήσεων και δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τον ελληνικό λαό, οι οποίοι έχουν γεννηθεί να είναι ραγιάς 400 χρόνια στους Τούρκους και τώρα στους εθνοσωτήρες του Κοινοβουλίου.
Οι τριακόσιοι του κοινοβουλίου που εμφανίζονται ως εθνοσωτήρες, σε αντίθεση με τους τριακόσιους του Λεωνίδα που πρόσφεραν τα μέγιστα για την Πατρίδα τους, μας περιπαίζουν με τις πολιτικές τους και ξεκοκαλίζουν τον κρατικό κορβανά ποικιλοτρόπως (όπως φαίνεται από τα τελευταία σκάνδαλα που είναι πολύ νωπά) και αποδυναμώνουν την Πατρίδα τους. Δεν αντιλαμβάνονται και δεν βλέπουν ότι η τουρκολαγνία βλάπτει πρώτα την οικονομία της Ελλάδας και την εδαφική ακεραιότητα ή μήπως συμφώνησαν ήδη στα σενάρια που κατά καιρούς έχουν ακουστεί. Πολλοίς κόσμος εδώ εύχεται να εφαρμοστούν αυτά τα σενάρια για να δουν άσπρη μέρα, όπως λένε από αγανάκτηση.
Είναι οξύμωρο, η Λέσβος που παρήγαγε τα πάντα να έχει καταντήσει να εξαρτάτε η βιωσιμότητάς της μόνο από τους γείτονές της. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των διάφορων πολιτικών που εφαρμόστηκαν από τη μεταπολίτευση έως και σήμερα. Είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι η πολιτική που ασκείται σπρώχνουν τη Λέσβο στην Αγκαλιά της Τουρκίας και όταν αναλογιστούμε τα λόγια της κα. προέδρου της Βουλής προς τον κ. πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παπούλια κατά την πενταετή θητεία του «Τα εθνικά σύνορα και μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν» έρχεται στο μυαλό μου η λέξη προδοσία και κερκόπορτα !!!
Άρθρο του Γιώργου Χατζηαναστασίου, συντονιστή του ΠΑΜ Λέσβου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου