Αντισιωνισμός και Χρυσή Αυγή
Posted: 4 Μαΐου, 2012 in Νέα Τάξη Πραγμάτων, Πατριωτισμός, ΣκέψειςἘτικέττες:Αντισιωνισμός, Εθνοσοσιαλισμός, Ναζισμός, Χρυσή Αυγή
7
Με την αφορμή του ακόλουθου βίντεο του Ραβίνου Μορντεχάϊ Ι.Φριζή, θα ήθελα να κάνω κάποια σχόλια.
Ας το δούμε όμως πρώτα:
Όπως έχω γράψει εδώ το Εβραϊκό σύστημα είναι ένα μαθηματικό πρόβλημα. Και τα μαθηματικά προβλήματα δεν λύνονται με την βία αλλά με μυαλό.
Ποιό είναι το πρόβλημα; Οι Εβραίοι είναι ένας λαός-θρησκεία ο οποίος πάσχει από το σύνδρομο της καταδιώξεως. ταυτόχρονα όμως ζει και από αυτό. Έχει εντάξει την καταδίωξη μέσα στην θεολογία του. Η Εβραϊκή εσχατολογία γράφει συγκεκριμένα (αντιγράφω από βικιπαίδεια):
Ότι για “να κατατροπώσει ο εσχατολογικός Ιουδαϊκός θεός τους εχθρούς του Ισραήλ”, αυτοί οι εχθροί πρέπει να υπάρχουν. Διαφορετικά η θρησκεία αυτοακυρώνεται.
Αυτό είναι και το μεγάλο ζήτημα με τον Ναζισμό, τον αντισημιτισμό και τον αντισιωνισμό.
Γενικότερα το πρόβλημα με τα αντί- είναι ότι μπερδεύεται ο νους και δεν ξέρει εάν είναι κάτι (θετικά) ή αν είναι αντι-κάτι (αρνητικά).
Ποίοι λοιπόν ήταν οι μεγαλύτεροι ευεργέτες των Εβραίων; Όσοι συντήρησαν τον αντισημιτισμό ή τον αντισιωνισμό στην ιστορία. Χάριν στον Χίτλερ και στον Στάλιν δημιουργήθηκε το Εβραϊκό κράτος με την συνδρομή των ΗΠΑ και της Αγγλίας.
Βεβαίως την ίδια πρακτική ακολουθούν και άλλα δόγματα ή ιδεολογίες, οι οποίες τρέφονται από την αντιπαλότητα. Ουσιαστικά δηλαδή φροντίζουν να μπαίνουν στα ρουθούνια του λιονταριού για να προκαλέσουν την οργή του λιονταριού, να ουρλιάζει το Λιοντάρι και να καμαρώνουν ότι επέτυχαν το ουρλιαχτό μόνοι τους.
Μήπως όμως δεν είναι ίδια η τακτική του κομμουνισμού; Δεν είναι ίδια η μέθοδος των Χιλιαστών (Μαρτύρων του Ιεχωβά);
Φροντίζουν με ιδεολογήματα να παρακάμπτουν τις νόμιμες εξουσίες και εν συνεχεία εκμεταλλευόμενα την ελευθερία που κερδίζουν να προπαγανδίζουν ότι είναι κυνηγημένοι.
Μήπως δεν έκανε το ίδιο ακόμη και ο ίδιος ο Χριστιανισμός; Τι θα ήταν ο Χριστιανισμός εάν δεν υπήρχαν οι διωγμοί;
Τι θα ήταν ο κομμουνισμός σήμερα στην Ελλάδα, εάν δεν υπήρχε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος;
Εάν δεν υπήρχαν οι διώξεις κατά των κομμουνιστών (στις οποίες βεβαίως ποτέ δεν απαντούν με αριθμούς, δεν δίνουν δηλαδή απάντηση στο ΠΟΣΟΙ γιατί οι αριθμοί δεν εξυπηρετούν την προπαγάνδα τους) τι θα ήταν σήμερα οι κομμουνιστές; Μια εξαφανισμένη παρέα γραφικών θα ήταν.
Αυτά λοιπόν είναι προβλήματα που μόνον με μυαλό λύνονται. Δεν μπορείς να βαρέσεις μια δυνατή γροθιά στον αέρα, δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα. Δεν βγαίνεις από μια κινούμενη άμμο με γρήγορες κινήσεις. Χρειάζεται μέθοδος.
Αυτό λοιπόν είναι αυτό που φοβάμαι με την Χρυσή Αυγή. Νομίζει ότι μπορεί να αποεβραιοποιήσει το Ελληνικό κράτος. Είναι βαθυά γελασμένη. Καταρχήν τα μέλη της δεν έχουν την πνευματική δυνατότητα να το επιτύχουν αυτό. Αυτό που μάλλον θα επιτύχουν οι Χρυσαυγήτες θα είναι αυτό που επέτυχαν και οι Γερμανοί Εθνοσοσιαλιστές, να μετατρέψουν δηλαδή την Γερμανία σε Εβραϊκό ξενιστή και μάλιστα σε ντροπιασμένο Εβραϊκό ξενιστή. Χρειάζεται μυαλό και προσοχή.
Το εβραϊκό πρόβλημα δεν είναι καν πρόβλημα, είναι παράδοξο. Είναι μια μέθοδος διασαλεύσεως της λογικής και εξαναγκασμού να λυθεί λογικά ένα παράλογο πρόβλημα. Είναι παιχνίδια με το άπειρο.
Ας γνωρίζουν επομένως οι της Χρυσής Αυγής ότι δεν μπορούν να τα βάλουν με τον Εβραϊσμό και να καταφέρουν τον αποεβραϊσμό της Ελλάδος. Εάν πάρουν κάποιες έδρες στο Ελληνικό κοινοβούλιο, θα τις πάρουν για τις ιδέες τους σχετικά με την λαθρομετανάστευση και όχι για τους Εβραίους. Οι Εβραίοι είναι πιο γάτες από τους Χρυσαυγήτες και θα τους στείλουν αδιάβαστους στις μαύρες σελίδες της ιστορίας, προτού καν προλάβουν να πούνε κύμινο. Δεν μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα 2000 ετών σε μία νύκτα. Εξάλλου αυτό που προέχει εθνικιστικά είναι το πρόβλημα της λαθρομεταναστεύσεως και όχι το πρόβλημα των Εβραίων της διασποράς.
Η κρατικοποίηση της Τραπέζης της Ελλάδος για παράδειγμα, δεν πρέπει να γίνει γιατί την ελέγχει μια Εβραϊκή οικογένεια. Αν δηλαδή την ήλεγχε ένας Σουηδός θα ήταν καλύτερα;
Πρέπει να γίνει γιατί αυτό απαιτεί μια ορθώς δομημένη Ελληνική οικονομία. Δεν είναι ζήτημα αντισημιτισμού αλλά ζήτημα κυριαρχίας και εθνικής οικονομικής στρατηγικής.
Εμείς είμαστε ΈΛΛΗΝΕΣ, δεν είμαστε Εβραίοι, και αυτό σημαίνει ότι είμαστε ό,τι είμαστε με θετικό τρόπο. Δεν πρέπει να κυριευτούμε και εμείς από σύνδρομο καταδιώξεως, διότι τότε θα ξεπέσουμε στο επίπεδο του Εβραίου θρησκολήπτου, του αιωνίως κυνηγημένου. Δεν είμαστε κυνηγημένοι, είμαστε οι νικηταί της ιστορίας.
Αρχηγός των κυνηγημένων Εβραίων υπήρξε ο Μωυσής, αυτός που μιλούσε μόνος του με τον θεό στο όρος Σινά και στην Σκηνή του Μαρτυρίου. Αυτός που οδήγησε μια ομάδα πιστών του να σφάξουν με την ρομφαία όσους έκαναν χρυσό είδωλο. Αυτός ο φονιάς λοιπόν ήταν αρχηγός των Εβραίων της Εξόδου. Θέλουμε και εμείς να καταντήσουμε σε αυτό το επίπεδο;
Ο Ελληνισμός δεν πρέπει να διακατέχεται από σύνδρομα όπως αυτό της καταδιώξεως. Είναι υπερήφανος γιατί είναι ο νικητής. Ό,τι λοιπόν είναι να γίνει στην Ελλάδα, θα πρέπει να γίνει υπό την οπτική της υπεροχής και όχι υπό αυτήν της κακομοιριάς. Οι Έλληνες δεν είναι κακομοίρηδες και δεν πρέπει να γίνουν, και εάν ποτέ γίνουν δεν θα είναι Έλληνες. Γιαυτό λοιπόν δεν είμαστε αντισημίτες ούτε αντισιωνιστές αφού με το πρόθεμα αντί- ουσιαστικά μπαίνουμε σε διαδικασία συγκρητισμού.
Μην ξεχνάμε ότι σιωνισμός είναι ο Εβραϊκός εθνικισμός. Πως λοιπόν ένα εθνικιστικό κίνημα μπορεί να είναι αντίθετο με τον εθνικισμό ενός άλλου έθνους; Αυτό είναι ασύμβατο με την εθνικιστική ιδεολογία.
Το να είναι κανείς αντισιωνιστής εξάλλου είναι η μεγαλύτερη χάρη που μπορεί να κάνει στον Σιωνισμό και το να είσαι αντιεβραίος η μεγαλύτερη χάρη στην Ιουδαϊκή εσχατολογία η οποία βασίζεται στο “αντί”. Με την ίδια λογική είναι κακό να είναι κάποιος αντικομμουνιστής, αντιεχωβάς ή αντιολυμπιακός, αντιπαοκσής κλπ.
Η λύση για τον κομμουνισμό δεν είναι ο αντικομμουνισμός, είναι η κοινωνική δικαιοσύνη.
Η λύση για τον Ολυμπιακό δεν είναι ο αντιολυμπιακισμός αλλά η νίκη της ομάδος μας.
Η λύση για τον Χιλιασμό δεν είναι ο αντιιεχωβαδισμός αλλά η τήρησις των νόμων της πολιτείας. Έλλην πολίτης σημαίνει ένοπλη στρατιωτική θητεία, άρνηση της οποίας συνεπάγεται ατιμία (στέρησις πολιτικών δικαιωμάτων).
Ελληνικά ιδανικά είναι όλα αυτά, και η δικαιοσύνη και η νίκη και η δόξα και η ευνομία. Αρκεί δηλαδή να είμαστε Έλληνες.
Δεν μας ενδιαφέρουν οι Εβραίοι λοιπόν, ας κάνουν ότι θέλουν, ας προσεύχονται στις συναγωγές, ας κουνάνε το κεφάλι τους μπροστά σε έναν τοίχο. Δεν μας ενδιαφέρουν (εκτός από το θέμα των περιτομών που πρέπει να γίνονται μέσα στα πλαίσια του κοσμικού συστήματος υγείας, από ιατρικό προσωπικό και όχι όπου να είναι από ιερείς). Εμάς μας ενδιαφέρει η εύρυθμη λειτουργία του Ελληνικού κράτους και η πρόοδος των Ελλήνων. Μας ενδιαφέρει ένα Ελληνικό κράτος που θα λειτουργεί ώστε κάποτε να ξαναγίνει το παγκόσμιο κέντρο σπουδών, φιλοσοφίας και εμπορίου, όχι γιατί το θέλουμε, αλλά γιατί αυτός ήταν και είναι ο προορισμός της Ελλάδος. Μάλιστα δεν είμαστε αντισιωνιστές γιατί αυτοί δεν απειλούν την φυλετική μας καθαρότητα, αφού οι ίδιοι προστατεύουν την δική τους. Το να είμαστε αντισιωνιστές μαρτυρά ζήλια και ο Έλλην δεν δικαιούται να ζηλεύει. Δικαιούται μόνον να κερδίζει στα πεδία των μαχών και των επιστημών.
Εν κατακλείδι, δεν κάνουμε την χάρη στους Σιωνιστές να γίνουμε αντισιωνιστές. Ας είναι αυτοί ό,τι θέλουν αρκεί εμείς να είμαστε Έλληνες στην ψυχή και στο σώμα. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι οι μεγαλύτεροι αντισιωνιστές είναι οι υπεροθρόδοξοι Εβραίοι. Θέλουμε να μπλέξουμε σε αυτήν την εσχατολογική παραφροσύνη;
Πρέπει λοιπόν να προσέχουν οι της Χρυσής Αυγής, διότι μπορεί από υπέρμετρο ζήλο να πέσουν θύματα της προπαγάνδας του σιωνισμού, εάν δεν είναι ήδη εργαλεία της.
Ας το δούμε όμως πρώτα:
Όπως έχω γράψει εδώ το Εβραϊκό σύστημα είναι ένα μαθηματικό πρόβλημα. Και τα μαθηματικά προβλήματα δεν λύνονται με την βία αλλά με μυαλό.
Ποιό είναι το πρόβλημα; Οι Εβραίοι είναι ένας λαός-θρησκεία ο οποίος πάσχει από το σύνδρομο της καταδιώξεως. ταυτόχρονα όμως ζει και από αυτό. Έχει εντάξει την καταδίωξη μέσα στην θεολογία του. Η Εβραϊκή εσχατολογία γράφει συγκεκριμένα (αντιγράφω από βικιπαίδεια):
Κατά συνέπεια το έτος 2005 είναι ίσο με 5765 έτη από τη δημιουργία στο εβραϊκό ημερολόγιο. Σύμφωνα με αυτόν τον υπολογισμό, το τέλος των ημερών θα πραγματοποιηθεί το έτος 2240.Το έχουμε ξαναγράψει. Που είναι το παράδοξο;
Κατά την ιουδαϊκή παράδοση το τέλος του κόσμου θα σημάνει:
Σύναξη όλων των Εβραίων της διασποράς στο γεωγραφικό Ισραήλ.
Κατατρόπωση όλων των εχθρών του Ισραήλ.
Οικοδόμηση του τρίτου εβραϊκού ναού στην Ιερουσαλήμ και επανάληψη των θυσιών και των τελετών σε αυτόν.
Ανάσταση των νεκρών
Ο Εβραίος Μεσσίας θα γίνει ο νέος βασιλιάς του Ισραήλ. Θα διαιρέσει τους Εβραίους του Ισραήλ στις πρότερες φυλετικές ομάδες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Γωγ, βασιλιάς της Μαγώγ, θα επιτεθεί στο Ισραήλ. Η ταυτότητα του Γωγ και του έθνους της Μαγώγ είναι άγνωστη. Η Μαγώγ θα διεξάγει μια μεγάλη μάχη, στην οποία θα αφανιστούν πολλοί και από τις δύο πλευρές, αλλά ο Θεός θα επέμβει και θα σώσει τους Εβραίους. Αυτή είναι η αποκαλούμενη μάχη του Αρμαγεδώνα. Ο Θεός, που θα έχει συντρίψει αυτόν τον τελικό εχθρό μια για πάντα, θα εξοβελίσει όλο το κακό από την ανθρώπινη ύπαρξη. Μετά το έτος 6000 (κατά το εβραϊκό ημερολόγιο), η έβδομη χιλιετία θα είναι μια εποχή αγιότητας, γαλήνης, πνευματικής ζωής και παγκόσμιας ειρήνης, αποκαλούμενης Olam Haba (“μελλοντικός κόσμος”), όπου όλοι οι άνθρωποι θα γνωρίζουν το Θεό άμεσα.
Ότι για “να κατατροπώσει ο εσχατολογικός Ιουδαϊκός θεός τους εχθρούς του Ισραήλ”, αυτοί οι εχθροί πρέπει να υπάρχουν. Διαφορετικά η θρησκεία αυτοακυρώνεται.
Αυτό είναι και το μεγάλο ζήτημα με τον Ναζισμό, τον αντισημιτισμό και τον αντισιωνισμό.
Γενικότερα το πρόβλημα με τα αντί- είναι ότι μπερδεύεται ο νους και δεν ξέρει εάν είναι κάτι (θετικά) ή αν είναι αντι-κάτι (αρνητικά).
Ποίοι λοιπόν ήταν οι μεγαλύτεροι ευεργέτες των Εβραίων; Όσοι συντήρησαν τον αντισημιτισμό ή τον αντισιωνισμό στην ιστορία. Χάριν στον Χίτλερ και στον Στάλιν δημιουργήθηκε το Εβραϊκό κράτος με την συνδρομή των ΗΠΑ και της Αγγλίας.
Βεβαίως την ίδια πρακτική ακολουθούν και άλλα δόγματα ή ιδεολογίες, οι οποίες τρέφονται από την αντιπαλότητα. Ουσιαστικά δηλαδή φροντίζουν να μπαίνουν στα ρουθούνια του λιονταριού για να προκαλέσουν την οργή του λιονταριού, να ουρλιάζει το Λιοντάρι και να καμαρώνουν ότι επέτυχαν το ουρλιαχτό μόνοι τους.
Μήπως όμως δεν είναι ίδια η τακτική του κομμουνισμού; Δεν είναι ίδια η μέθοδος των Χιλιαστών (Μαρτύρων του Ιεχωβά);
Φροντίζουν με ιδεολογήματα να παρακάμπτουν τις νόμιμες εξουσίες και εν συνεχεία εκμεταλλευόμενα την ελευθερία που κερδίζουν να προπαγανδίζουν ότι είναι κυνηγημένοι.
Μήπως δεν έκανε το ίδιο ακόμη και ο ίδιος ο Χριστιανισμός; Τι θα ήταν ο Χριστιανισμός εάν δεν υπήρχαν οι διωγμοί;
Τι θα ήταν ο κομμουνισμός σήμερα στην Ελλάδα, εάν δεν υπήρχε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος;
Εάν δεν υπήρχαν οι διώξεις κατά των κομμουνιστών (στις οποίες βεβαίως ποτέ δεν απαντούν με αριθμούς, δεν δίνουν δηλαδή απάντηση στο ΠΟΣΟΙ γιατί οι αριθμοί δεν εξυπηρετούν την προπαγάνδα τους) τι θα ήταν σήμερα οι κομμουνιστές; Μια εξαφανισμένη παρέα γραφικών θα ήταν.
Αυτά λοιπόν είναι προβλήματα που μόνον με μυαλό λύνονται. Δεν μπορείς να βαρέσεις μια δυνατή γροθιά στον αέρα, δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα. Δεν βγαίνεις από μια κινούμενη άμμο με γρήγορες κινήσεις. Χρειάζεται μέθοδος.
Αυτό λοιπόν είναι αυτό που φοβάμαι με την Χρυσή Αυγή. Νομίζει ότι μπορεί να αποεβραιοποιήσει το Ελληνικό κράτος. Είναι βαθυά γελασμένη. Καταρχήν τα μέλη της δεν έχουν την πνευματική δυνατότητα να το επιτύχουν αυτό. Αυτό που μάλλον θα επιτύχουν οι Χρυσαυγήτες θα είναι αυτό που επέτυχαν και οι Γερμανοί Εθνοσοσιαλιστές, να μετατρέψουν δηλαδή την Γερμανία σε Εβραϊκό ξενιστή και μάλιστα σε ντροπιασμένο Εβραϊκό ξενιστή. Χρειάζεται μυαλό και προσοχή.
Το εβραϊκό πρόβλημα δεν είναι καν πρόβλημα, είναι παράδοξο. Είναι μια μέθοδος διασαλεύσεως της λογικής και εξαναγκασμού να λυθεί λογικά ένα παράλογο πρόβλημα. Είναι παιχνίδια με το άπειρο.
Ας γνωρίζουν επομένως οι της Χρυσής Αυγής ότι δεν μπορούν να τα βάλουν με τον Εβραϊσμό και να καταφέρουν τον αποεβραϊσμό της Ελλάδος. Εάν πάρουν κάποιες έδρες στο Ελληνικό κοινοβούλιο, θα τις πάρουν για τις ιδέες τους σχετικά με την λαθρομετανάστευση και όχι για τους Εβραίους. Οι Εβραίοι είναι πιο γάτες από τους Χρυσαυγήτες και θα τους στείλουν αδιάβαστους στις μαύρες σελίδες της ιστορίας, προτού καν προλάβουν να πούνε κύμινο. Δεν μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα 2000 ετών σε μία νύκτα. Εξάλλου αυτό που προέχει εθνικιστικά είναι το πρόβλημα της λαθρομεταναστεύσεως και όχι το πρόβλημα των Εβραίων της διασποράς.
Η κρατικοποίηση της Τραπέζης της Ελλάδος για παράδειγμα, δεν πρέπει να γίνει γιατί την ελέγχει μια Εβραϊκή οικογένεια. Αν δηλαδή την ήλεγχε ένας Σουηδός θα ήταν καλύτερα;
Πρέπει να γίνει γιατί αυτό απαιτεί μια ορθώς δομημένη Ελληνική οικονομία. Δεν είναι ζήτημα αντισημιτισμού αλλά ζήτημα κυριαρχίας και εθνικής οικονομικής στρατηγικής.
Εμείς είμαστε ΈΛΛΗΝΕΣ, δεν είμαστε Εβραίοι, και αυτό σημαίνει ότι είμαστε ό,τι είμαστε με θετικό τρόπο. Δεν πρέπει να κυριευτούμε και εμείς από σύνδρομο καταδιώξεως, διότι τότε θα ξεπέσουμε στο επίπεδο του Εβραίου θρησκολήπτου, του αιωνίως κυνηγημένου. Δεν είμαστε κυνηγημένοι, είμαστε οι νικηταί της ιστορίας.
Αρχηγός των κυνηγημένων Εβραίων υπήρξε ο Μωυσής, αυτός που μιλούσε μόνος του με τον θεό στο όρος Σινά και στην Σκηνή του Μαρτυρίου. Αυτός που οδήγησε μια ομάδα πιστών του να σφάξουν με την ρομφαία όσους έκαναν χρυσό είδωλο. Αυτός ο φονιάς λοιπόν ήταν αρχηγός των Εβραίων της Εξόδου. Θέλουμε και εμείς να καταντήσουμε σε αυτό το επίπεδο;
Ο Ελληνισμός δεν πρέπει να διακατέχεται από σύνδρομα όπως αυτό της καταδιώξεως. Είναι υπερήφανος γιατί είναι ο νικητής. Ό,τι λοιπόν είναι να γίνει στην Ελλάδα, θα πρέπει να γίνει υπό την οπτική της υπεροχής και όχι υπό αυτήν της κακομοιριάς. Οι Έλληνες δεν είναι κακομοίρηδες και δεν πρέπει να γίνουν, και εάν ποτέ γίνουν δεν θα είναι Έλληνες. Γιαυτό λοιπόν δεν είμαστε αντισημίτες ούτε αντισιωνιστές αφού με το πρόθεμα αντί- ουσιαστικά μπαίνουμε σε διαδικασία συγκρητισμού.
Μην ξεχνάμε ότι σιωνισμός είναι ο Εβραϊκός εθνικισμός. Πως λοιπόν ένα εθνικιστικό κίνημα μπορεί να είναι αντίθετο με τον εθνικισμό ενός άλλου έθνους; Αυτό είναι ασύμβατο με την εθνικιστική ιδεολογία.
Το να είναι κανείς αντισιωνιστής εξάλλου είναι η μεγαλύτερη χάρη που μπορεί να κάνει στον Σιωνισμό και το να είσαι αντιεβραίος η μεγαλύτερη χάρη στην Ιουδαϊκή εσχατολογία η οποία βασίζεται στο “αντί”. Με την ίδια λογική είναι κακό να είναι κάποιος αντικομμουνιστής, αντιεχωβάς ή αντιολυμπιακός, αντιπαοκσής κλπ.
Η λύση για τον κομμουνισμό δεν είναι ο αντικομμουνισμός, είναι η κοινωνική δικαιοσύνη.
Η λύση για τον Ολυμπιακό δεν είναι ο αντιολυμπιακισμός αλλά η νίκη της ομάδος μας.
Η λύση για τον Χιλιασμό δεν είναι ο αντιιεχωβαδισμός αλλά η τήρησις των νόμων της πολιτείας. Έλλην πολίτης σημαίνει ένοπλη στρατιωτική θητεία, άρνηση της οποίας συνεπάγεται ατιμία (στέρησις πολιτικών δικαιωμάτων).
Ελληνικά ιδανικά είναι όλα αυτά, και η δικαιοσύνη και η νίκη και η δόξα και η ευνομία. Αρκεί δηλαδή να είμαστε Έλληνες.
Δεν μας ενδιαφέρουν οι Εβραίοι λοιπόν, ας κάνουν ότι θέλουν, ας προσεύχονται στις συναγωγές, ας κουνάνε το κεφάλι τους μπροστά σε έναν τοίχο. Δεν μας ενδιαφέρουν (εκτός από το θέμα των περιτομών που πρέπει να γίνονται μέσα στα πλαίσια του κοσμικού συστήματος υγείας, από ιατρικό προσωπικό και όχι όπου να είναι από ιερείς). Εμάς μας ενδιαφέρει η εύρυθμη λειτουργία του Ελληνικού κράτους και η πρόοδος των Ελλήνων. Μας ενδιαφέρει ένα Ελληνικό κράτος που θα λειτουργεί ώστε κάποτε να ξαναγίνει το παγκόσμιο κέντρο σπουδών, φιλοσοφίας και εμπορίου, όχι γιατί το θέλουμε, αλλά γιατί αυτός ήταν και είναι ο προορισμός της Ελλάδος. Μάλιστα δεν είμαστε αντισιωνιστές γιατί αυτοί δεν απειλούν την φυλετική μας καθαρότητα, αφού οι ίδιοι προστατεύουν την δική τους. Το να είμαστε αντισιωνιστές μαρτυρά ζήλια και ο Έλλην δεν δικαιούται να ζηλεύει. Δικαιούται μόνον να κερδίζει στα πεδία των μαχών και των επιστημών.
Εν κατακλείδι, δεν κάνουμε την χάρη στους Σιωνιστές να γίνουμε αντισιωνιστές. Ας είναι αυτοί ό,τι θέλουν αρκεί εμείς να είμαστε Έλληνες στην ψυχή και στο σώμα. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι οι μεγαλύτεροι αντισιωνιστές είναι οι υπεροθρόδοξοι Εβραίοι. Θέλουμε να μπλέξουμε σε αυτήν την εσχατολογική παραφροσύνη;
Πρέπει λοιπόν να προσέχουν οι της Χρυσής Αυγής, διότι μπορεί από υπέρμετρο ζήλο να πέσουν θύματα της προπαγάνδας του σιωνισμού, εάν δεν είναι ήδη εργαλεία της.
Εκτενές άρθρο για τα «πανίσχυρα οικονομικά τζάκια» περιλαμβάνει το γερμανικό περιοδικό Stern στο τεύχος που κυκλοφορεί με τίτλο